Tarcza Antykrysyzowa dla wybranych – kogo wesprze?

Dziś kilka minut po 6.00 rano sejm przyjął ustawę tzw. Tarczy Antykryzysowej. Ustawa ta przewiduje wsparcie dla przedsiębiorców, aby zapobiec kryzysowni gospodarczemu w związku z pandemią. Teraz w procesie legislacji czeka ją podpis Prezydenta oraz uchwała Senatu – czy ustawa wejdzie w życie?

Jeśli zostanie zatwierdzona powinna wejść w życie od 1 kwietnia br. Dla kogo jest przewidziane wsparcie i jakiej wielkości – sprawdź!

 

Zwolnienia ze składek ZUS

Samozatrudnieni 

Jeśli jesteś samozatrudniony – czyli prowadzisz działalność gospodarczą i nie zatrudniasz nikogo – możesz liczyć na zwolnienie ze składek ZUS przez 3 miesiące (marzec, kwiecień i maj 2020). Pod warunkiem, że jeśli Twój dochód (UWAGA – nie zysk, tylko suma sprzedaży nie uwzględniając kosztów) nie przekroczy 15 681 zł  brutto. Zwolnienie dotyczy składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, FGŚP, FEP. W trakcie zwolnienia zachowasz prawo do świadczeń zdrowotnych i z ubezpieczeń społecznych, czyli jeśli zachorujesz będziesz mógł leczyć się w państwowych placówkach.

 

Mikrofirmy do 9 osób zatrudnionych – zwolnienie z ZUS

Jeśli zatrudniasz nie więcej niż 9 osób, czyli wg ustawy z 6 marca 2018 Prawo Przedsiębiorców art.7.1   jesteś mikroprzedsiębiorcą – możesz liczyć na zwolnienie ze składek ZUS przez 3 miesiące (marzec, kwiecień, maj 2020).

Zwolnienie dotyczy składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, FGŚP, FEP. W trakcie zwolnienia Ty i Twoi pracownicy zachowają prawo do świadczeń zdrowotnych i z ubezpieczeń społecznych.

Zwolnienie z opłacania składek ZUS uniemożliwia staranie się o dofinansowanie wynagrodzeń.

Co zawiera wniosek o zwolnienie ze składek ZUS?

Wg ustawy powinien zawierać:

1) dane płatnika składek:
a) imię i nazwisko, nazwę skróconą;
b) numer NIP i REGON, a jeżeli płatnikowi składek nie nadano tych numerów lub
jednego z nich – numer PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu,
c) adres do korespondencji;
2) oświadczenie płatnika składek, potwierdzające uzyskanie w lutym 2020 r. nie więcej niż 15681 zł brutto – oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej przedsiębiorcy
3) inne informacje niezbędne do umorzenia składek;
4) podpis wnioskodawcy.

Wniosek będzie można złożyć w placówce ZUS lub poprzez system elektroniczny ZUS do 30 czerwca br.  Wniosek nie został jeszcze opublikowany na stronach ZUS. Jak tylko się pojawi poinformujemy Państwa w osobnym wpisie.

 

Dofiannsowanie do wynagrodzeń

Ustawa obejmuje swoją ochroną tzw. firmy w kłopotach – kto klasyfikuje się do tej grupy?

Założenia ustawy przewidują, że firmy w kłopotach finansowych będą mogły skorzystać z mechanizmów:

1. przestoju ekonomicznego lub
2. obniżonego wymiaru czasu pracy

Mechanizmy te nie mogą być stosowane łącznie w stosunku do tych samych pracowników (tj. osób pozostających w stosunku pracy), a także osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę nakładczą lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług.

Przestój ekonomiczny

To sytuację, w której pracownik nie pracuje ale, pozostaje w gotowości do pracy. Wynagrodzenie pracownika w przestoju  może być obniżone  o 50% wynagrodzenia, nie mniejszego jednak niż wynagrodzenie minimalne tj. 2600 zł brutto  (z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy). Wynagrodzenie przestojowe w razie przestoju ekonomicznego może być dofinansowane przez FGŚP w wysokości 50% minimalnego wynagrodzenia –tj.  1300 zł (z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy).

Dofinansowanie nie przysługuje wynagrodzeniom pracowniczym wyższym niż  15.681 zł brutto.

Firmy w przestoju ekonomicznym to m.in. restauracje, kina, teatry, sklepy inne niż spożywcze, i inne miejsca pracy zamknięte w związku  z kwarantanną.

Obniżony wymiar czasu pracy

Pracodawca może obniżyć czas pracy pracowników o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu. Wypłacane po obniżeniu wymiaru etatu wynagrodzenie nie może być niższe niż minimalne 2600 brutto, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy. Wynagrodzenie takiego pracownika może być dofinansowywane do wysokości połowy wynagrodzenia, jednak nie więcej niż 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału – czyli około 2.000 zł.

Dofinansowanie nie przysługuje również do wynagrodzeń powyżej  15.681 zł brutto.

 

Spadek obrotów warunkiem możliwości skorzystania z pomocy

Okres porównawczy może zaczynać się w środku miesiąca i w takim przypadku miesiąc liczony jest jako 30 kolejnych dni kalendarzowych.

 

Przedsiębiorca nie może zalegać z podatkami i  składkami ZUS na koniec 2019 roku (chyba, że zawarł umowę z ZUS i spłaca zadłuzenie w terminie).

 

Umowa o dofinansowanie wynagrodzeń

Świadczenia dofinansowania wynagrodzeń będą przysługiwały pracodawcą po złożeniu  wniosku do dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy. Wnioski o dofinansowanie będą rozpatrywane według kolejności ich wpływu, do wyczerpania środków.  Uzyskanie dofinansowania do miejsc pracy oznacza brak możliwości rozwiązania umów o pracę z pracownikami w okresie dofinansowania oraz 3 miesiące później.

Żródło:

Projekt :

U S T AWA
o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem,
przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz
wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.

26.03.2020

 

Zasiłek opiekuńczy w dobie koronowirusa

Od 16 marca zamknięte są szkoły, przedszkola i żłobki. Rodzice dzieci do lat 8 mogą skorzystać z zasiłku opiekuńczego, który 20.03.2020   został dodatkowo wydłużony  wraz z przedłużeniem zamknięcia placówek do 14 kwietnia br.

Odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania przez naszych klientów.

Od kiedy można korzystać z zasiłku opiekuńczego?

Z zasiłku opiekuńczego można korzystać już od dnia 12.03.2020 r.

Przedsiębiorca, powinien złożyć wniosek o dodatkowy zasiłek opiekuńczy na druku ZAS-58 – Skarga/Wniosek świadczeniobiorcy/płatnika składek w sprawie świadczeń z tytułu choroby, macierzyństwa lub zasiłku pogrzebowego i może to zrobić bezpośrednio ze swojego konta w ZUS PUE pełna instrukcja tu. 

Natomiast pracownik powinien złożyć takie oświadczenie u swojego pracodawcy, a pracodawca składa takie oświadczenie do ZUS wraz z drukiem  ZUS Z-3 (w przypadku pracowników) lub ZUS Z-3a (w przypadku zleceniobiorców).

 

Jak wyliczyć wymiar urlopu? Sprawdź!

Sprawa wydaje się oczywista, jeśli pracownik jest zatrudniony u danego pracodawcy przez pełny miesiąc kalendarzowy: od 1go do ostatniego dnia. Wówczas, w zależności od stażu pracy, przysługuje mu dwunasta część z 20 lub 26 dni urlopu należnego na cały rok.

Zacznijmy od ustalenia komu należy się wyższy (26 dni) wymiar urlopu?

Wymiar dostępnych dni urlopowych jest uzależniony od stażu pracy i wynosi odpowiednio:

• 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat;
• 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.

Okazuje się jednak, że pracownik wcale nie musi pracować 10 lat, aby nabyć prawo do urlopu w wyższym wymiarze.

Do stażu pracy wlicza się bowiem okresy nauki.

Z uwagi na tytuł ukończenia:

• zasadniczej szkoły zawodowej dodajemy do stażu 3 lata;
• średniej szkoły zawodowej + 5 lat;
• szkoły ogólnokształcącej + 4 lata;
• szkoły policealnej + 6 lat;
• szkoły wyższej + 8 lat (uprawnia do tego już tytuł licencjata).

Oprócz okresów zatrudnienia i nauki do stażu urlopowego zalicza się:

• okres prowadzenia gospodarstwa rolnego;
• okres odbywania służby wojskowej;
• okres pracy za granicą;
• okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium.

Ważne! Nie wliczamy do stażu urlopowego okresu prowadzenia działalności gospodarczej.

Co w sytuacji gdy pracownik przepracował tylko kilka dni w miesiącu?

Jaki wymiar urlopu mu przysługuje?

Przyjmijmy, że pracownik przepracował w danej firmie tylko 7 dni (od 10 do 16 lutego) na cały etat (8 godzin dziennie), z czego 2 dni to sobota i niedziela. Ile dni urlopowych mu przysługuje?

Odpowiedź nie jest jednoznaczna. Liczba należnych pracownikowi dni urlopu zależy czy od tego, czy przed 10tym lutego świadczył gdzieś pracę na podstawie umowy o pracę.

W razie ustania lub nawiązania z pracownikiem umowy w trakcie roku ma on prawo do urlopu w wymiarze proporcjonalnym do przepracowanego okresu. Za każdy miesiąc pracy powinien otrzymać 1/12 z przysługującego mu wymiaru 20 lub 26 dni. Nie ma tu znaczenia, czy pracownik w danym miesiącu przepracował cały miesiąc czy tylko jego część. Ważne jest natomiast, że w danym miesiącu pozostawał w zatrudnieniu, gdyż urlop zaokrągla się do pełnego miesiąca pracy.

Istotne jest czy przed rozpoczęciem pracy (przed 10 lutego) r. pracownik świadczył pracę u innego pracodawcy. Jeżeli przed podjęciem pracy pracownik był zatrudniony w innym miejscu pracy, w obecnym nie otrzyma już urlopu. Natomiast w sytuacji gdy praca rozpoczęta 10 lutego była dla pracownika pierwszą pracą w tym miesiącu, należy mu udzielić urlopu za 1 miesiąc.

Zasady wyliczania dwunastej części urlopu

1/12 z 26 dni urlopu to dokładnie 2,16 dnia wolnego przysługującego pracownikowi. Jeśli jest to pierwsza praca danej osoby, nie zaokrąglamy w górę, czyli pracownikowi przysługują dwa dni urlopu.

Jeśli nie jest to pierwszy rok pracy możemy zaokrąglić w górę do 3 dni urlopu na podstawie wykładni z 5 lipca 2010 roku: ZN GPP-110-4560-41-1/10/PE/RP.

Zatrudniasz studenta? Sprawdź kiedy nie obowiązuje cię zwolnienie z płacenia za niego składek społecznych.

Młodzi ludzie coraz częściej chcą łączyć naukę z pracą, a przedsiębiorcy są nimi zainteresowani z uwagi na redukowanie kosztów zatrudniania. Jaki rodzaj umowy wybrać i kiedy powstaje obowiązek opłacania składek do ZUS mimo statusu studenta?

Zacznijmy od zdefiniowania: kim jest student?

Studentem jest osoba uczęszczająca na studia:

• jednolite magisterskie;
• pierwszego lub drugiego stopnia.

Zasadniczo status studenta otrzymuje się w dniu immatrykulacji tj. aktu przyjęcia w poczet studentów uczelni i złożenia ślubowania.

Za dzień ukończenia studiów uważa się natomiast datę:

• złożenia przez studenta egzaminu dyplomowego,
• złożenia przez studenta ostatniego wymaganego planem studiów egzaminu – w przypadku kierunków lekarskich, lekarsko-dentystycznych i weterynarii,
• zaliczenia przez studenta ostatniej przewidzianej w planach studiów praktyki – w przypadku kierunku farmacja.

Oprócz opisanych wyżej sytuacji status studenta wygasa też w dniu skreślenia z listy studentów.

Potwierdzenie statusu

Chcąc potwierdzić swój status, student musi dostarczyć zleceniodawcy zaświadczenie z dziekanatu lub ksero/skan ważnej legitymacji studenckiej. Aby korzystać ze świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego, osoba ucząca się powinna zostać zgłoszona do ubezpieczenia przez rodzica lub przez uczelnię.

Studia licencjackie a umowa zlecenie

Na szczególną uwagę zasługuje sytuacja, w której zatrudniamy na podstawie umowy zlecenia 22-letniego studenta studiów licencjackich, którego nie zgłaszamy do ZUS. Przyjmijmy, że w kwietniu zleceniobiorca zaplanował obronę pracy licencjackiej. Od 1 października planuje rozpocząć uzupełniające studia magisterskie. Od dnia ukończenia studiów pierwszego stopnia (obrony pracy licencjackiej) mamy obowiązek zgłoszenia zleceniobiorcy do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych oraz ubezpieczenia zdrowotnego. Jeśli umowa zlecenia będzie obowiązywała również w październiku, wówczas trzeba będzie wyrejestrować zleceniobiorcę z ubezpieczeń, ale dopiero z dniem rozpoczęcia studiów – wpisania na listę studentów.

Zwolnienie z opłacania składek społecznych

Przedsiębiorcy nie muszą opłacać składek na ubezpieczenie społeczne za pracujących u nich na podstawie zlecenia, umowy agencyjnej lub umowy o świadczenie usług:

• studentów, do dnia ukończenia przez nich 26. roku życia.
• uczniów szkół ponadgimnazjalnych oraz ponadpodstawowych,
• uczniów gimnazjów.

Status osoby uczącej się przysługuje:

• uczniom, którzy ukończyli szkołę i nie kontynuują nauki (do 31 sierpnia);
• uczniom, którzy kontynuują naukę w tej samej szkole lub ukończyli szkołę i rozpoczynają naukę w następnej, w której rok szkolny rozpoczyna się 1 września;
• kontynuują naukę na studiach.

Obowiązek zgłoszenia zleceniobiorcy do ubezpieczeń społecznych następuje:

• od następnego dnia po obronie pracy dyplomowej – nawet jeśli zleceniobiorca nie ukończył 26. roku życia,
• od następnego dnia po wykreśleniu z listy studentów,
• od dnia ukończenia 26. roku życia, czyli osobę urodzoną 22 lutego 1994 zgłaszamy do ZUS w dniu 22 lutego 2020.

Status studenta – wymagany do zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne – nie przysługuje:

• uczestnikom studiów doktoranckich,
• uczestnikom studiów podyplomowych.

Umowa o pracę dla studenta

Zatrudnienie studenta na umowę o pracę rodzi obowiązek opłacania wszystkich składek społecznych: emerytalnej, rentowej, chorobowej i wypadkowej. W tej sytuacji wiek nie ma znaczenia.

Stąd dla osób kontynuujących naukę, które wciąż nie ukończyły 26. roku życia najbardziej korzystnym i powszechnie stosowanym rozwiązaniem jest zawarcie umowy cywilnoprawnej.

 

 

Jak wrzucić w koszty firmy podróż zagraniczną?

W dzisiejszym zglobalizowanym świecie nawiązywanie stosunków biznesowych z kontrahentami z innych państw może przyczynić do znacznego zwiększenia zysków firmy. W celu spotkania z kontrahentem zagranicznym przedsiębiorcy wyjeżdżają w podróże służbowe do innych krajów. Jak rozliczyć podróż zagraniczną w firmie?

Aby móc faktury wrzucić w koszty firmy, koszt musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, zachowania albo zabezpieczenia jego źródła. W związku z powyższym przedsiębiorca powinien być w stanie udowodnić, że wyjazd był związany z działalnością gospodarczą (np. celem jego było spotkanie z klientem), ponieważ tylko wówczas może on stanowić koszt firmy.

Koszty wyżywienia przedsiębiorcy wyjeżdżającego w zagraniczną podróż służbową nie mogą być rozliczone na podstawie faktur- w tym celu stosuje się mechanizm diet. Co do zasady diety stanowią koszt uzyskania przychodu, ale do wysokości limitów określonych w załączniku do rozporządzenia z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Wysokość diety jest uzależniona od państwa do którego jedzie przedsiębiorca, a także od długości wyjazdu.

Czas podróży zagranicznej liczy się w przypadku odbywania jej środkami komunikacji:

1) lądowej – od chwili przekroczenia granicy państwowej w drodze za granicę do chwili jej przekroczenia w drodze powrotnej do kraju;

2) lotniczej – od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju;

3) morskiej – od chwili wyjścia statku (promu) z ostatniego portu polskiego do chwili wejścia statku (promu) w drodze powrotnej do pierwszego portu polskiego.

Należność z tytułu diet oblicza się w następujący sposób:

1. za każdą dobę podróży zagranicznej przysługuje dieta w pełnej wysokości,
2. za niepełną dobę podróży zagranicznej:
   • do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety,
   • ponad 8 do 12 godzin – przysługuje 50% diety,
   • ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Należy mieć przy tym na uwadze, że jeżeli przedsiębiorca ma zapewnione bezpłatne wyżywienie (lub np. w ramach usługi hotelowej jest zapewnione śniadanie), wysokość diety pomniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio:

1. śniadanie – 15% diety,
2. obiad – 30% diety,
3. kolacja – 30% diety.

Pozostałe wydatki związane z podróżą służbową przedsiębiorcy, aby mogły stanowić koszt firmy muszą być odpowiednio udokumentowane np. fakturami lub potwierdzeniami opłat za autostradę/ parkingi. W sytuacji, gdy przedsiębiorca jedzie prywatnym samochodem, to powinien prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

W celu rozliczenia wyjazdu służbowego przedsiębiorcy najbardziej pomocne będzie uzupełnienie druku” polecenie wyjazdu służbowego” w którym zostaną zawarte dane: cel podróży, data, godzina i miejscowość wyjazdu/ przyjazdu, środek lokomocji, dojazdy udokumentowane, diety, noclegi potwierdzone fakturami, inne wydatki wg. załączników np. ewidencja przebiegu pojazdu, faktury/paragony za paliwo. Pod sporządzone polecenie wyjazdu służbowego należy podpiąć wszystkie dokumenty potwierdzające ujęte w nim koszty.

Niższy ZUS dla małych firm już od 2019 roku!

Wraz z początkiem 2019 roku wejdą w życie zmiany dotyczące obniżenia składek ZUS dla małych firm. Przedsiębiorcy osiągający niski przychód będą mogli opłacać proporcjonalne do tego przychodu składki na ubezpieczenia społeczne. Obecnie wszystkie osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze płacą takie same składki społeczne, uzależnione od prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

Kto zapłaci mniej i o ile?

Przedsiębiorcy, których miesięczny przychód nie przekracza 2,5 krotności minimalnego wynagrodzenia, będą mogli skorzystać z obniżonych składek społecznych, na ten moment kwotą graniczną jest 5250 zł.

Składki obliczane będą proporcjonalnie do uzyskiwanego przychodu.
Zwróćmy uwagę, że prawo do obniżonych składek na ubezpieczenia społeczne ustalane jest na podstawie osiąganego przychodu, a nie dochodu. Oznacza to, że przedsiębiorcy, którzy uzyskują przychód wyższy niż 5250 zł, ale ponoszą porównywalne koszty, czyli w ostatecznym rozrachunku ich dochód jest niewielki, a często nawet wykazują stratę, w dalszym ciągu zobowiązani będą do opłacania standardowych składek ZUS.

Aktualnie podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze stanowi kwota zadeklarowana, nie niższa niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. W 2018 roku minimalna podstawa wymiaru składek na te ubezpieczenia wynosi 2 665,80 zł.

Uwaga!
Młodzi przedsiębiorcy przez pierwsze pół roku, po spełnieniu określonych warunków są zwolnieni z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, a przez kolejne dwa lata przysługuje im preferencyjny ZUS.
Niestety, planowane zmiany dotyczą wyłącznie składek na ubezpieczenia społeczne. Podstawą wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne w dalszym ciągu dla wszystkich przedsiębiorców będzie zadeklarowana kwota, nie niższa niż 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku. W 2018 roku minimalna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 3554,93 zł, a koszt miesięcznej składki na to ubezpieczenie to aż 319,94 zł.

Koszty pracodawcy przy minimalnym wynagrodzeniu w 2018

Od 01.01.2018 kwota minimalnego wynagrodzenia osób zatrudnionych na umowie o pracę na pełnym etacie wynosi 2 100,00 zł brutto.

Jednakże zarówno pracodawca i pracownik chcą bardziej szczegółowych wyliczeń. Pracodawcę interesuję to, ile tak naprawdę będzie kosztowało go zatrudnienie takiej osoby, natomiast pracownika interesuje kwota, którą faktycznie dostanie.

Zatem co tak naprawdę kryje się pod kwotą 2 100,00 brutto? Poniżej znajdziemy odpowiedź na to pytanie.

Kwota brutto jest punktem wyjściowym do obliczeń zarówno składek ZUS jakim podlega osoba zatrudniona na umowę o pracę jak i podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT-4).

Ubezpieczenie/ Podatek	Wysokość skłądek finansowanych przez pracownika*	Wysokość skłądek finansowanych przez pracodawcę*
Emerytalne	9,76%	204,96	9,76 %	204,96
Rentowe	1,5 %	31,50	6,5 %	136,50
Wypadkowe	–	–	1,67 %**	35,07
Chorobowe	2,45 %	51,45	–	–
Fundusz Pracy	–	–	2,45 %	51,45
Fundusz Garantowanych Świadczeń Pracowniczych	–	–	0,10 %	2,10
Składka zdrowotna	9,00%	163,092)	–	–
Składka zdrowotna do odliczenia od podatku dochodowego	7,75 %	140,44	–	–
Podatek dochodowy	18 % – (1/12*556,02)-7.75% składki zdrowotnej	119,001)	–	–

*Wysokość składek liczona jest od podstawy wymiaru składek

**. Dla firm zatrudniajacyc <9 pracowników składka ta wynosi. Procent ustalany w zależności od rodzaju prowadzonej działalności i liczby ubezpieczonych pracowników.

• Podstawa do obliczenia podatku dochodowego:

2100,00-(204,96+31,5+51,45)-111,25*= 1 700,84 –po zaokrągleniu 1 701,00 zł

• Podstawa obliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne:

2100,00-(204,96+31,5+51,45)=1 812,09 zł

Wynagrodzenie netto ( ważne z punktu widzenia pracownika):

2100,00-204,96-31,5-51,45-163,09-119,00=1 530,00 zł

Całkowity koszt zatrudnienia pracownika (ważny z punktu widzenia pracodawcy)

2100,00+ 204,96+136,50+35,07+51,45+2,1= 2530,08

*Koszt uzyskania przychodu jest uzależniony od tego czy miejsce pracy pracownika jest w tym samym miejscu co jego miejsce zamieszkania oraz od ilości stosunku pracy

Zmiany w kwotach składek ZUS płaconych przez przedsiębiorców w 2018 roku

 

Od 1.01.2018 wzrośnie podstawa do obliczenia składek na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy –

podstawa wymiaru składek ZUS wyniesie 2.665,80 zł.

 

Minimalne składki ZUS dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na rok 2018 wynosić będą:

	Składki pełne	Składki preferencyjne
Podstawa wymiaru	2 665,80 zł	630,00 zł
Składka emerytalna	520,36 zł	122,98 zł
Składka rentowa	213,26 zł	50,40 zł
Składka chorobowa	65,31 zł	15,44 zł
Składka wypadkowa	47,98 zł	11,34 zł
Składka na Fundusz Pracy	65,31 zł	–
Łącznie bez składki zdrowotnej	912,22 zł	200,16 zł
Wzrost w stosunku do roku 2017	4,2%	5,0%

 

Podstawa naliczenia składki zdrowotnej na rok 2018 zostanie ogłoszona w połowie styczniu 2018 roku, przewidywana wartość składki będzie wynosiła ok 307,00 zł.

Osoby które po raz pierwszy zakładają działalność nadal będą mogły korzystać z preferencyjnych warunków dla przedsiębiorców opłacających ZUS w pierwszych 2 latach prowadzonej działalności gospodarczej.

 

Zmiany w ZUS i wynagrodzeniach w 2018 roku

W nowym 2018 roku wprowadzono szereg zmian w wynagrodzeniach oraz ZUS które bezpośrednio trafiają w portfel przedsiębiorców. Począwszy od zwiększenia płacy minimalnej, przez zakaz handlu w niedziele. Przygotowaliśmy zestawienie zmian w „pigułce”, sprawdź co dotyczy Twojej firmy.

1. Płaca minimalna

Etat

Minimalne wynagrodzenie pracownika zatrudnionego na etat od 1 stycznia 2018 roku wynosić będzie 2.100,00 brutto. Jeśli w umowie o pracę z pracownikiem wskazana jest kwota niższa niż 2.100,00 zł. brutto należy przygotować aneks do umowy.

Umowa zlecenie

Minimalna stawka godzinowa pracownika zatrudnionego na umowę zlecenie wynosić będzie 13,70 zł. brutto. Do obowiązku zleceniodawcy należeć będzie prowadzenie ewidencji przepracowanych faktycznie godzin.

2. E-składka

Od 1 stycznia 2018 roku wszystkie składki przedsiębiorca opłaci jednym zwykłym przelewem. Zmienia się również konto, na które należy wpłacać składki – każdy płatnik otrzymał swój własny, indywidualny numer rachunku składkowego, który zawiera numer NIP (ostatnie 10 cyfr). Dotychczasowe rachunki zostały zamknięte.

3. Zwolnienia lekarskie

Od 1 stycznia 2016 roku lekarze mogą wystawiać elektroniczne zwolnienia lekarskie, nazywane e-ZLA. Zwolnienia na papierowym formularzu (ZUS ZLA) mogą być wystawiane jeszcze do końca czerwca 2018 r. Natomiast od 1 lipca 2018 r. lekarze będą wystawiać wyłącznie zwolnienia elektroniczne. Pracodawca poprzez profil na PUE otrzyma natychmiast wiadomość o wystawieniu jego pracownikowi e-ZLA i samo zwolnienie.

Pracownik nie będzie musiał już dostarczać zwolnienia pracodawcy.

4. Zatrudnianie cudzoziemców

Od 1 stycznia 2018 roku oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi będą rejestrowane tylko w przypadku prac nie sezonowych wykonywanych przez obywateli 6 państw: Republiki Armenii, Republiki Białorusi, Republiki Gruzji, Republiki Mołdowy, Federacji Rosyjskiej, Ukrainy (do 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy). Jednocześnie będzie możliwość ubiegania się o wydanie zezwolenia na pracę sezonową (do 9 miesięcy w roku kalendarzowym) dla obywateli wszystkich państw trzecich.

5. Zakaz handlu w niedziele

Od 1 marca 2018 roku zacznie się stopniowe ograniczanie handlu w niedziele. W tym roku sklepy otwarte będą w dwie niedziele w miesiącu (pierwszą i ostatnią), w 2019 roku zakupy zrobimy już tylko w ostatnią niedzielę, a w 2020 zakaz obejmie wszystkie niedziele (z pewnymi wyjątkami, np. przed świętami). Ustawa przewiduje kilkadziesiąt wyjątków od zakazu handlu. Otwarte będą mogły być m. in. stacje paliw, kwiaciarnie i lodziarnie oraz te sklepy, w których za ladą stanie sam właściciel.