Kasowy PIT – kiedy warto?
Staje się coraz bardziej prawdopodobne, że od początku 2025 roku przedsiębiorcy będą mogli się rozliczać metodą kasową. Kasowy PIT umożliwia zapłatę podatku dochodowego dopiero wtedy, gdy wpłynie należność za fakturę. Nie będzie to jednak rozwiązanie dostępne dla wszystkich. Poniżej przybliżamy temat kasowego PIT. Kiedy warto i jakie są warunki korzystania z metody kasowego PIT-u?
Ochrona sygnalistów – nowe obowiązki pracodawcy. Sprawdź czy Cię dotyczą!Ochrona sygnalistów zaczyna obowiązywać w polskim prawie od 25 września 2024 roku. Które firmy muszą wdrożyć nowe obowiązki i na czym dokładnie mają one polegać? Sprawdź, czy jesteś wśród 30 tys. firm w Polsce, których dotyczy system ochrony sygnalistów.
Sprawdź czy jesteś rezydentem podatkowym – rezydencja podatkowa w PLRezydent podatkowy to pojęcie kluczowe w zakresie przepisów podatkowych, określające osobę, która podlega obowiązkowi rozliczenia podatku w danym kraju – w tym przypadku w Polsce. Definicja rezydencji podatkowej ma istotne znaczenie dla ustalenia, gdzie i w jaki sposób osoba fizyczna powinna płacić podatki od swoich dochodów. W Polsce rezydencja podatkowa regulowana jest przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania zawieranymi między Polską a innymi krajami.
Ankieta: Ustalenie rezydencji podatkowej w Polsce
- Czy przebywasz na terenie Polski przez co najmniej 183 dni w roku kalendarzowym?
- Tak
- Nie
- Czy Twoje centrum interesów osobistych (rodzina, znajomi, mieszkanie, inne) znajduje się w Polsce?
- Tak
- Nie
- Czy Twoje centrum interesów gospodarczych (działalność zawodowa, firma, dochody, inwestycje) znajduje się w Polsce?
- Tak
- Nie
- Czy posiadasz w Polsce stałe miejsce zamieszkania?
- Tak
- Nie
- Czy przebywasz w Polsce na stałe lub zamierzasz wrócić do Polski w najbliższej przyszłości?
- Tak
- Nie
- Czy posiadasz polskie obywatelstwo?
- Tak
- Nie
- Czy Twoje główne źródło dochodu pochodzi z Polski?
- Tak
- Nie
- Czy posiadasz w Polsce ubezpieczenie zdrowotne (np. NFZ)?
- Tak
- Nie
- Czy prowadzisz działalność gospodarczą w Polsce?
- Tak
- Nie
- Czy płacisz podatki w Polsce z tytułu osiąganych dochodów?
- Tak
- Nie
Interpretacja wyników:
- Jeśli odpowiedziałeś “Tak” na większość pytań, prawdopodobnie jesteś rezydentem podatkowym w Polsce.
- Kluczowe znaczenie mają pytania dotyczące centrum interesów osobistych i gospodarczych oraz liczba dni spędzonych w Polsce.
1. Kryteria rezydencji podatkowej w Polsce
W polskim systemie podatkowym, status rezydenta podatkowego zależy od kilku kluczowych czynników, które pozwalają określić, czy dana osoba powinna być traktowana jako rezydent podatkowy Polski. Są to głównie dwa kryteria:
- Ośrodek interesów życiowych – osoba fizyczna jest uznawana za rezydenta podatkowego Polski, jeśli posiada na terytorium Polski swoje centrum interesów osobistych lub gospodarczych. Oznacza to, że Polska jest miejscem, gdzie dana osoba ma swoje najbliższe więzi rodzinne, mieszka na stałe, prowadzi działalność gospodarczą, ma stałe dochody czy posiada nieruchomości.
- Czas przebywania na terytorium Polski – jeżeli dana osoba przebywa na terytorium Polski przez co najmniej 183 dni w roku podatkowym (którym jest rok kalendarzowy), jest automatycznie uznawana za rezydenta podatkowego Polski, niezależnie od tego, czy posiada ośrodek interesów życiowych w innym kraju.
Spełnienie jednego z tych kryteriów oznacza, że osoba fizyczna staje się polskim rezydentem podatkowym, co skutkuje objęciem jej nieograniczonym obowiązkiem podatkowym.
2. Nieograniczony obowiązek podatkowy
Polski rezydent podatkowy podlega tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że osoba taka zobowiązana jest do rozliczenia i zapłacenia podatku dochodowego w Polsce od całości swoich dochodów, niezależnie od tego, gdzie zostały one uzyskane. Dotyczy to zarówno dochodów osiągniętych na terenie Polski, jak i za granicą. W przypadku uzyskiwania dochodów z zagranicy, konieczne jest uwzględnienie przepisów międzynarodowych, w tym umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, które mają na celu zapobieganie sytuacji, w której dochód jest opodatkowany w dwóch krajach.
3. Nierezydent podatkowy
Z kolei osoba fizyczna, która nie spełnia warunków rezydencji podatkowej, uznawana jest za nierezydenta. Nierezydent podatkowy podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza, że jest zobowiązany do zapłaty podatku jedynie od dochodów uzyskanych na terytorium Polski, takich jak wynagrodzenia z pracy w Polsce, dochody z działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce, czy zyski kapitałowe zlokalizowane w kraju.
4. Zmiana rezydencji podatkowej
Zmiana rezydencji podatkowej nie jest prostym procesem i wymaga spełnienia określonych warunków. Osoba, która chce zmienić swoją rezydencję podatkową z Polski na inny kraj, musi zaprzestać spełniania wymogów związanych z posiadaniem ośrodka interesów życiowych w Polsce oraz przestać przebywać na terytorium Polski przez więcej niż 183 dni w roku.
Należy jednak pamiętać, że różne państwa stosują odmienne kryteria ustalania rezydencji podatkowej, co może prowadzić do sporów międzynarodowych dotyczących statusu rezydencji. W takiej sytuacji zastosowanie mają umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, które wskazują, który kraj ma pierwszeństwo w opodatkowaniu.
5. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania
Polska zawarła z wieloma krajami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Ich celem jest zapobieganie sytuacji, w której dana osoba zostaje opodatkowana dwukrotnie od tego samego dochodu – raz w kraju, w którym dochód został uzyskany, a drugi raz w kraju, w którym ma rezydencję podatkową. W praktyce stosuje się dwa główne mechanizmy:
- Metoda wyłączenia z progresją – dochód uzyskany za granicą jest wyłączony z opodatkowania w Polsce, ale wpływa na stawkę podatkową, jaka będzie zastosowana do dochodów krajowych.
- Metoda proporcjonalnego odliczenia – dochód uzyskany za granicą jest opodatkowany w Polsce, ale od podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą.
6. Rezydent podatkowy – znaczenie dla osób pracujących za granicą
Dla osób, które mieszkają w Polsce, ale pracują za granicą, kwestia rezydencji podatkowej jest szczególnie ważna. W wielu przypadkach mogą być oni zobowiązani do rozliczenia się w Polsce z dochodów uzyskanych za granicą, nawet jeśli już zapłacili podatek w kraju, w którym pracują. Znajomość zasad rezydencji podatkowej pozwala uniknąć błędów w rozliczeniu podatków oraz potencjalnych kar.
Rezydent podatkowy – podsumowanie
Rezydent podatkowy to osoba, która spełnia określone przepisami kryteria związane z miejscem zamieszkania, interesami osobistymi i gospodarczymi oraz długością pobytu na terytorium Polski. Status rezydenta oznacza obowiązek rozliczenia się z całości dochodów zarówno w kraju, jak i za granicą. Kluczowe jest także odpowiednie zastosowanie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, które mają chronić przed nadmiernym obciążeniem podatkowym. Zrozumienie zasad rezydencji podatkowej ma fundamentalne znaczenie dla osób prowadzących działalność gospodarczą czy pracujących w innych krajach.
Zobacz też:
4 najważniejsze fakty o dyrektywie DAC7. Przeczytaj, jeśli sprzedajesz w sieci
Od 1 lipca 2024 roku platformy, na których sprzedajesz swoje produkty i usługi, muszą zbierać o Tobie więcej informacji i przekazywać je do urzędów skarbowych. Wdrożenie dyrektywy DAC7 ma na celu sprawdzenie, czy prawidłowo płacisz podatki. (więcej…)
Kiedy, jak i dlaczego zarejestrować się do VAT-UE?Najogólniej rzecz biorąc, do VAT-UE rejestrujesz się, gdy chcesz dokonywać transakcji z zagranicznymi kontrahentami z państw członkowskich UE.
Obowiązek zarejestrowania się do VAT-UE spoczywa na Tobie, gdy:
- jesteś czynnym podatnikiem VAT i planujesz dokonać wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT);
- nie jesteś czynnym podatnikiem VAT, korzystasz z podmiotowego zwolnienia (bo wartość Twojej sprzedaży nie przekroczyła 200 tys. zł), ale wartość Twoich WNT przekroczyła kwotę 50 000 zł w roku;
- importujesz zza granicy usługi, których miejscem opodatkowania jest Polska;
- świadczysz usługi, których miejscem opodatkowania nie jest Polska lecz inne państwo członkowskie UE, a obowiązek zapłaty podatku spoczywa na ich nabywcy.
Procedura rejestracji do VAT-UE
Koniecznie zarejestruj się, zanim dokonasz pierwszej transakcji wewnątrzwspólnotowej. Do rejestracji służy formularz VAT-R – ten sam, na którym dokonuje się rejestracji do VAT. Jeśli jesteś czynnym podatnikiem VAT, wystarczy zaktualizować zgłoszenie VAT-R.
Jak możesz się zarejestrować:
- poprzez e-Deklaracje: https://www.podatki.gov.pl/e-deklaracje/
- dodając załącznik w CEIDG: https://www.biznes.gov.pl/pl/opisy-procedur/-/proc/736
- pocztą tradycyjną
- osobiście.
Zgłoszenie o rejestracji trzeba przedłożyć właściwemu naczelnikowi US. Uprzedzając pytania o to, czy rejestracja do VAT-UE anuluje zwolnienie z VAT – nie anuluje. Zwolnienie podatkowe dalej działa.
Numer nadania VAT-UE znajduje się formularzu VAT-5UE. Jako aktywny podatnik VAT-UE uzyskujesz europejski identyfikator podatkowy i będziesz widoczny w VIES. VIES jest systemem weryfikacji podatników, prowadzonym przez Komisję Europejską. Dzięki niemu Ty możesz sprawdzić zagranicznego kontrahenta, a on może sprawdzić Ciebie. System ten ułatwia i usprawnia wymianę informacji dotyczących podatku VAT pomiędzy krajami Unii Europejskiej oraz ma na celu zwalczanie oszustw podatkowych.
Termin składania deklaracji VAT-UE
Deklaracje VAT-UE składa się drogą elektroniczną w trybie miesięcznym. Po miesiącu rozliczeniowym, w którym nastąpiła transakcja wewnątrzwspólnotowa, składasz informację podsumowującą VAT-UE do 25-ego dnia kolejnego miesiąca.
Biegły rewident – 7 najczęściej zadawanych pytań o badanie biegłego rewidentaRoczne sprawozdanie finansowe jest jednym z najważniejszych dokumentów w księgowości, który obrazuje sytuację finansową podmiotu za pomocą danych liczbowych. W niektórych sytuacjach sprawozdanie podlega badaniu osoby z zewnątrz. Jest nią biegły rewident. Kim jest, kiedy badanie biegłego rewidenta jest wymagane ustawowo oraz w jakim okresie najlepiej podpisać z nim umowę – wszystkiego dowiecie się z poniższego artykułu.
1. Kto decyduje o wyborze biegłego rewidenta?
Decydentem w sprawie wyboru biegłego rewidenta jest organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe. W zależności od podmiotu mogą to być:
- wspólnicy;
- właściciele;
- organ wskazany w statucie jednostki (np. Rada Nadzorcza).
2. Jak wybrać biegłego rewidenta?
- Sprawdź kwalifikacje – biegły rewident posiada wykształcenie związane z rachunkowością, ekonomią lub finansami. Należy do Krajowej Izby Biegłych Rewidentów (KIBR) i z łatwością można sprawdzić w rejestrze jego status i reputację. Jeśli chodzi o referencje, tutaj kwestia jest dość złożona – czasami biegły musi orzec na niekorzyść klienta, dlatego pomimo wysokiej jakości pracy, referencje od poprzedników mogą być niemiarodajne.
- Porównaj doświadczenie rewidenta z potrzebami własnej organizacji – dotyczy zwłaszcza, gdy Twoją firmę obejmują specyficzne regulacje i wymogi księgowe.
- Zadbaj, by była to osoba w żaden sposób niepowiązana z Twoją organizacją – biegły rewident w swojej pracy musi zachować niezależność i obiektywność. Jest to ważne, aby bez wystąpienia konfliktu interesów mógł zapewnić rzetelne i niezależne oceny, kontrole i badania.
3. Kiedy badanie biegłego rewidenta jest wymagane ustawowo?
Badanie biegłego rewidenta według art. 64 Ustawy o rachunkowości wymagane jest w przypadku sprawozdania finansowego:
- spółki akcyjnej;
- spółek przejmujących i nowo zawiązanych sporządzone za rok obrotowy, w którym nastąpiło połączenie;
- podmiotu, który spełnił dwa z poniższych kryteriów:
- osiągnął przychody powyżej 5.000.000 EUR;
- zatrudnił w skali roku 50 osób (w przeliczeniu na etaty);
- osiągnął sumę bilansową powyżej 2.500.000 EUR;
- banku krajowego lub oddziału banku zagranicznego;
- instytucji kredytowej;
- zakładu ubezpieczeniowego lub oddziału zakładu ubezpieczeń;
- zakładu reasekuracji lub oddziału zakładu reasekuracji;
- krajowej instytucji finansowej związanej z płatnościami lub pieniędzmi elektronicznymi);
- podmiotu prowadzącego księgi według Międzynarodowych Standardów Rachunkowości;
- jednostki działającej w oparciu o przepisy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;
- SKOK.
4. Na jaki okres jest zawierana umowa z biegłym rewidentem?
Wszystko zależy od tego, czy badanie jest obligatoryjne czy nie. W tym pierwszym przypadku umowę zawiera się na minimum 2 lata (choć nic nie stoi na przeszkodzie, by zawrzeć ją na dłużej – takie rozwiązanie jest zazwyczaj gwarantem stałych stawek).
Umowa o wykonanie badań dobrowolnych może być zawarta na rok.
Jeśli jednostka podlega badaniu za dany rok, warto pamiętać, aby tę umowę zawrzeć w terminie umożliwiającym biegłemu wzięcie udziału w inwentaryzacji. W przeciwnym razie biegły może wystawić opinię z zastrzeżeniem.
5. Jakie jest zadanie biegłego rewidenta badającego sprawozdanie finansowe?
Celem biegłego jest sprawdzenie, czy sprawozdanie finansowe (w tym księgi rachunkowe) są wolne od uchybień i zniekształceń istotnych dla użytkowników. Istotnych tzn. takich, które mogą sprawić, że na ich podstawie w przyszłości będą np. nieprawidłowo wycenione aktywa, a w dalszej perspektywie – podjęte zostaną niewłaściwie decyzje (w tym inwestycyjne). Aby wykryć takie zniekształcenia (błędy lub celowe manipulacje), biegły rewident stosuje odpowiednie procedury audytowe.
Ostatecznie biegły rewident może postąpić na 4 sposoby:
- wydać opinię bez zastrzeżeń,
- wydać opinię z zastrzeżeniami (która nie podważa ogólnej pozytywnej oceny),
- wydać opinię negatywną,
- odmówić wydania opinii.
Biegły rewident ma prawo do odmowy wydania opinii jeśli nie będzie mógł uzyskać wystarczających materiałów do przeprowadzenia badania.
6. Co jeśli nie zgadzam się z biegłym?
W przypadku uwag do opinii biegłego, warto umówić się na spotkanie by omówić wszystkie kwestie, w których są różnice zdań. Biegły rewident bazując na przekazanej mu dokumentacji może rzeczywiście odnieść mylne wrażenie co do stanu faktycznego. Aby tego dowieść , należy wskazać te konkretne miejsca w sprawozdaniu, powołując się na obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiając konkretne dowody – faktury lub umowy.
7. Jakie są skutki niepoddania sprawozdania finansowego obligatoryjnemu badaniu?
Według art. 79 pkt 1 ustawy o rachunkowości, kto nie poddał sprawozdania finansowego obligatoryjnemu badaniu, podlega grzywnie lub karze ograniczenia wolności. Odpowiedzialność wykonywania obowiązków w zakresie rachunkowości spoczywa zasadniczo na kierowniku jednostki. To jemu grożą sankcje karne.
Inne konsekwencje takiego zaniedbania to:
- niemożność zatwierdzenia sprawozdania;
- brak możliwości podziału lub pokrycia wyniku finansowego;
- niemożność udostępnienia wspólnikom, akcjonariuszom lub członkom podmiotu opinii i raportu biegłego rewidenta w wymaganym terminie,
- brak możliwości złożenia opinii biegłego rewidenta (oraz odpisu uchwały bądź postanowienia organu zatwierdzającego o jego zatwierdzeniu i podziale zysku lub pokryciu straty) do ogłoszenia sprawozdania finansowego.
Jeśli masz pytania, zachęcamy do kontaktu. Nasi specjaliści wyjaśnią wszelkie wątpliwości.