×

Jak rozliczyć zarobki dziecka? Praca, najem, renta i działalność gospodarczą

Jak rozliczyć zarobki dziecka? Praca, najem, renta i działalność gospodarczą

Zarobki dziecka to coraz powszechniejsze zjawisko. Młodzi ludzie podejmują pracę, otrzymują stypendia, dziedziczą nieruchomości, a nawet prowadzą własne firmy. Pojawia się jednak istotne pytanie: jak rozliczyć te dochody i kto powinien złożyć PIT – dziecko czy rodzice?

W tym artykule omawiamy zasady rozliczania zarobków dziecka w przystępny sposób, z uwzględnieniem najnowszych przepisów podatkowych.

Kiedy dziecko rozlicza się samodzielnie?

Zgodnie z przepisami, jeśli zarobki dziecka pochodzą z jego pracy lub działalności, musi ono zostać rozliczone na własne nazwisko. Dotyczy to dochodów z tytułu:

  • umowy o pracę, zlecenia lub dzieła

  • praktyk uczniowskich lub absolwenckich

  • renty rodzinnej

  • stypendiów

  • własnej działalności gospodarczej

W praktyce deklarację składają rodzice jako przedstawiciele ustawowi dziecka, ale fiskus traktuje ten PIT jako deklarację dziecka, nie rodziców.

Prowadzenie działalności gospodarczej przez dziecko

Jeśli małoletni prowadzi działalność gospodarczą – na przykład odziedziczoną po rodzicu – również rozlicza się samodzielnie.

Podatek jest płacony od zarobków dziecka, mimo że formalnie PIT przygotowuje i podpisuje rodzic jako opiekun prawny. Wiek dziecka nie ma tu znaczenia – obowiązek podatkowy dotyczy każdego przedsiębiorcy

Kiedy zarobki dziecka dolicza się do PIT rodziców?

Nie wszystkie zarobki dziecka wymagają osobnego zeznania. W niektórych sytuacjach dochody dziecka dolicza się do deklaracji rodziców. Ma to zastosowanie w przypadku:

  • dochodów z najmu nieruchomości

  • dochodów z inwestycji kapitałowych (np. odsetki, dywidendy, zyski giełdowe)

Przykład: rodzice przekazują dziecku mieszkanie w darowiźnie, które następnie jest wynajmowane. Dochód z najmu, mimo że trafia na konto dziecka, musi zostać rozliczony przez rodziców w ich własnym PIT.

Ulga podatkowa dla osób do 26. roku życia

Tzw. ulga dla młodych zwalnia z podatku dochodowego osoby do 26. roku życia, ale tylko w określonych przypadkach. Zwolnienie obejmuje:

  • umowę o pracę

  • umowę zlecenia

  • praktyki absolwenckie

Ulga nie obejmuje natomiast:

  • umowy o dzieło

  • działalności gospodarczej

  • dochodów z najmu nieruchomości

  • działalności artystycznej (np. sprzedaż muzyki, treści cyfrowych)

Warto pamiętać, że ulga dotyczy tylko niektórych źródeł przychodów i nie zwalnia z obowiązku złożenia deklaracji.

Jak wypełnić PIT dziecka?

Aby prawidłowo rozliczyć zarobki dziecka, należy:

  1. Określić źródło dochodu:

    • praca, stypendium, renta, działalność – dziecko składa własny PIT

    • najem, inwestycje – dochód doliczany do PIT rodziców

  2. Wybrać odpowiedni formularz:

    • dla dziecka: zazwyczaj PIT-36

    • dla rodziców: PIT-36 z załącznikiem PIT/M, jeśli doliczają dochody dziecka

  3. Podpisać deklarację:

    • nawet jeśli PIT dotyczy dziecka, podpisuje go rodzic jako przedstawiciel ustawowy

Podsumowując:

  • Dziecko składa własny PIT, jeśli osiąga dochody z pracy, renty, stypendiów lub prowadzenia działalności gospodarczej

  • Dochody dziecka z najmu lub inwestycji doliczane są do zeznania podatkowego rodziców

  • Ulga dla młodych nie obejmuje wszystkich źródeł dochodu – nie skorzystają z niej m.in. freelancerzy, artyści czy wynajmujący

  • Rodzic podpisuje PIT dziecka jako jego opiekun prawny

Znajomość przepisów dotyczących rozliczania zarobków dziecka pozwala uniknąć błędów i potencjalnych problemów z urzędem skarbowym. W przypadku wątpliwości warto skonsultować się z księgowym lub skorzystać z informacji na stronie podatki.gov.pl.

Nasi eksperci pozostają do Państwa dyspozycji. Zapraszamy do kontaktu.

Estoński CIT w Polsce – Praktyczny przewodnik dla przedsiębiorców

Estoński CIT, czyli ryczałt od dochodów spółek, to system opodatkowania, który w Polsce zdobywa coraz większe uznanie wśród przedsiębiorców szukających prostych i korzystnych rozwiązań podatkowych. Korzystanie z tego systemu wymaga spełnienia szeregu warunków, a jednym z najważniejszych jest poziom zatrudnienia w firmie. Przedsiębiorcy mogą mieć wątpliwości co do tego, jak wymogi te wpływają na nowo założone firmy, współpracowników na umowie zlecenie czy młodych pracowników korzystających z ulg podatkowych. W artykule odpowiemy na najczęściej zadawane pytania, analizując szczegółowo zasady i wymogi estońskiego CIT.

 

Jak estoński CIT wpływa na nowe firmy? Czy musisz od razu zatrudniać?

Dla przedsiębiorców, którzy dopiero założyli swoją firmę, estoński CIT zapewnia okres ulgowy, co daje czas na rozwój działalności i stopniowe spełnianie wymogów zatrudnienia. Zgodnie z przepisami, w pierwszym roku działalności oraz w dwóch kolejnych latach podatkowych nowo utworzone firmy nie muszą osiągać pełnych standardów zatrudnienia na pełen etat. Co to oznacza? W praktyce daje to elastyczność dla nowych firm, które mogą zatrudnić pierwszego pracownika nawet w połowie 2025 roku. Jednak od 2026 roku wymogi te będą stopniowo wzrastać – każdego roku firma będzie musiała zwiększać zatrudnienie o pełen etat, aż osiągnie minimum trzech pracowników zatrudnionych na umowę o pracę. Ważne: te osoby nie mogą być udziałowcami ani wspólnikami spółki.

 

Ulga dla młodych – czy zatrudnienie na zlecenie spełnia wymogi estońskiego CIT?

Wiele firm zastanawia się, czy zatrudnienie młodych pracowników na umowę zlecenie może pomóc w spełnieniu wymogów estońskiego CIT. Odpowiedź brzmi: tak, ale z pewnymi zastrzeżeniami. Jeśli przedsiębiorca zatrudnia młode osoby, które korzystają z ulgi dla młodych, może skorzystać z estońskiego CIT, pod warunkiem, że miesięczne wydatki na wynagrodzenia są wystarczające. Kwota ta musi wynosić przynajmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Ulga podatkowa dla młodych nie wyklucza opodatkowania estońskiego, ponieważ przedsiębiorca pełni formalną funkcję płatnika PIT lub składek ZUS, nawet jeśli przepisy przewidują zwolnienia.

 

Czy można łączyć etaty z umowami zlecenie, aby spełnić wymogi estońskiego CIT?

To pytanie często pojawia się wśród przedsiębiorców. Przepisy dotyczące estońskiego CIT są jednak surowe w tej kwestii: minimalny poziom zatrudnienia musi być spełniony jedną z dwóch metod – albo przez zatrudnienie na pełne etaty, albo przez ponoszenie miesięcznych wydatków na wynagrodzenia dla trzech zleceniobiorców. Kombinacja etatów z umowami zlecenie w celu spełnienia minimalnych wymogów zatrudnienia nie jest dozwolona.

 

Jakie są kluczowe zasady stosowania estońskiego CIT?

Estoński CIT może być doskonałym rozwiązaniem dla firm, które chcą uprościć swoje rozliczenia podatkowe i opóźnić opodatkowanie zysków. Niemniej jednak, by w pełni korzystać z jego korzyści, należy przestrzegać szczegółowych zasad dotyczących zatrudnienia:

  • Nowe firmy mają okres ulgowy, ale po nim muszą corocznie zwiększać zatrudnienie.
  • Zatrudnianie na zlecenie (np. młodych osób korzystających z ulgi) jest możliwe, ale trzeba spełnić określone warunki.
  • Przepisy wykluczają możliwość łączenia różnych form zatrudnienia, aby osiągnąć minimalną liczbę pracowników – firma musi wybrać jedną z opcji zatrudnienia i stosować ją konsekwentnie.

Estoński CIT to atrakcyjny system opodatkowania dla przedsiębiorców. Chcąc jednak w pełni korzystać z jego zalet, należy dokładnie przygotować plan zatrudnienia i rozwój firmy zgodny z wymogami.

 

Czy Twoja firma spełnia warunki estońskiego CIT?

Zanim zdecydujesz się na estoński CIT, upewnij się, że spełniasz wszystkie wymagania związane z zatrudnieniem i opodatkowaniem. Dobry plan i świadome zarządzanie personelem to klucz do sukcesu w tym systemie. Sprawdź, czy Twoja firma spełnia wymogi i skorzystaj z potencjalnych korzyści płynących z estońskiego CIT.

Aby spełnić wszystkie wymogi estońskiego CIT, odwiedź oficjalną stronę Ministerstwa Finansów i zapoznaj się z dodatkowymi szczegółami i aktualnościami.

Ulga dla młodych – kogo dotyczy?

1 sierpnia 2019 roku weszła w życie ulga w podatku dochodowym od osób fizycznych, określana potocznie ulgą dla młodych.

Kogo dotyczy?

Ulga przysługuje osobom, które nie ukończyły 26. roku życia i osiągają przychody z pracy (czyli ze stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy, stosunku służbowego lub stosunku pracy nakładczej) oraz z umów zlecenia.

Zgodnie z nową regulacją zwolnieniem nie zostali objęci młodzi przedsiębiorcy, osoby świadczące pracę na podstawie umowy o dzieło, a także osoby pobierające zasiłki chorobowe, macierzyńskie lub świadczenia rehabilitacyjne.

Limit kwotowy

Z ulgi skorzystać mogą osoby, których zarobki (wynikające z umowy o pracę oraz z umowy zlecenia) nie przekraczają 85 528 zł w roku podatkowym. Zwolnienie nie jest uzależnione od liczby umów ani liczby płatników. Jeśli przychody podatnika przekroczą 85 528 zł w roku podatkowym – dopiero nadwyżka ponad limit będzie opodatkowana według skali podatkowej.

Ważne

Od 1 stycznia 2020 ulga stosowana jest automatycznie, podatnik nie musi składać w tym celu oświadczenia. Może natomiast złożyć płatnikowi pisemny wniosek (odrębnie dla każdego roku) o pobór zaliczek podatkowych bez ulgi dla młodych. Po wpłynięciu takiego dokumentu podmiot zatrudniający musi zacząć naliczać podatek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał przedmiotowy wniosek.

Limit wieku

Ulga może być stosowana do dnia ukończenia przez podatnika 26. roku życia. Decydujący jest wiek podatnika na moment uzyskania przychodu (dzień wypłaty), a nie wiek na moment zawarcia umowy czy wykonania pracy. Gdy podatnik kończy 26 lat w danym roku podatkowym – ulga dla młodych ma zastosowanie również w tym miesiącu, ale wyłącznie do przychodów otrzymanych nie później niż w dniu urodzin.

Przykład

Podatnik ukończy 26 lat w dniu 4 marca 2020. Do wynagrodzenia płatnego na dzień  10 marca ulga dla młodych nie znajdzie zastosowania, gdyż w momencie otrzymania wynagrodzenia podatnik będzie miał ukończone 26 lat.