Nowe zasady płatnego parkowania – co to oznacza dla przedsiębiorców?

Posłowie koalicji rządzącej proponują istotne zmiany w przepisach dotyczących płatnych stref parkowania. Jeśli nowelizacja ustawy o drogach publicznych wejdzie w życie, to nie tylko w dużych miastach, ale także w mniejszych miejscowościach – zwłaszcza tych turystycznych – pojawią się nowe opłaty za parkowanie. Co to oznacza dla przedsiębiorców korzystających z samochodów służbowych?

Więcej płatnych parkingów, także w weekendy

Obecne przepisy pozwalają na tworzenie śródmiejskich stref płatnego parkowania jedynie w miastach liczących powyżej 100 tysięcy mieszkańców. Nowelizacja usuwa to ograniczenie, dając możliwość wprowadzenia płatnych parkingów w mniejszych miejscowościach. Dodatkowo gminy będą mogły pobierać opłaty również w weekendy i święta, co do tej pory było niemożliwe.

Pomysłodawcy projektu argumentują, że nowe przepisy mają pomóc samorządom w uporaniu się z problemem zatłoczenia centrów miast. Szczególnie w sezonie turystycznym nadmierny ruch samochodowy i chaotyczne parkowanie powodują znaczne utrudnienia. Wprowadzenie stref płatnego parkowania ma pomóc w lepszej organizacji ruchu, ochronie zieleni oraz zabytkowej tkanki miejskiej

Jak to wpłynie na przedsiębiorców?

Zmiany oznaczają, że firmy korzystające z samochodów służbowych będą musiały liczyć się z dodatkowymi kosztami. Wielu przedsiębiorców, szczególnie tych działających w branży transportowej, logistycznej czy handlowej, może odczuć skutki tych zmian w codziennym funkcjonowaniu. Wzrost opłat za parkowanie w mniejszych miastach oznacza konieczność zwiększenia budżetu na tego rodzaju wydatki.

Dla firm delegujących swoich pracowników do mniejszych miejscowości – na spotkania, wizyty serwisowe czy dostawy – nowe przepisy mogą generować nie tylko większe wydatki, ale także logistyczne wyzwania związane z planowaniem tras i postojów.

Czy można wrzucić opłaty za parkowanie w koszty?

Przedsiębiorcy ponoszący opłaty za parkowanie służbowych pojazdów mogą zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodu, pod warunkiem ich odpowiedniego udokumentowania oraz wykazania związku z działalnością gospodarczą. Kluczowe znaczenie ma forma dokumentacji:

Jednorazowe opłaty parkingowe – mogą być uwzględnione w kosztach, jeśli firma posiada fakturę VAT wystawioną na jej dane. Alternatywnie, akceptowane są bilety parkingowe zawierające numer rejestracyjny pojazdu, datę, godzinę oraz kwotę opłaty. Paragony fiskalne bez NIP nabywcy nie stanowią podstawy do rozliczenia wydatku.
Abonamenty parkingowe – dla przedsiębiorców regularnie korzystających z parkingów istnieje możliwość wykupienia abonamentu. Koszt takiego abonamentu również może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, jeśli firma posiada odpowiednią fakturę VAT.

Odliczenie VAT – czy to możliwe?

Czynni podatnicy VAT mogą odliczyć podatek od opłat parkingowych, ale tylko w przypadku posiadania faktury VAT. Jeśli przedsiębiorca nie dysponuje takim dokumentem, odliczenie podatku nie jest możliwe. Warto również pamiętać, że opłaty pobierane przez jednostki samorządu terytorialnego mogą być zwolnione z VAT, co w praktyce uniemożliwia jego odliczenie.

Podsumowanie – wyzwanie dla biznesu

Nowe przepisy dotyczące płatnego parkowania to kolejny element zmian, które mogą wpłynąć na codzienną działalność firm. Z jednej strony pozwolą one samorządom na lepsze zarządzanie ruchem i infrastrukturą miejską, ale z drugiej – stanowią dodatkowe obciążenie finansowe dla przedsiębiorców. Kluczowe będzie odpowiednie dokumentowanie wydatków na parkowanie, aby uniknąć niepotrzebnych strat podatkowych. Firmy powinny również przeanalizować swoją strategię mobilności, uwzględniając wzrost kosztów parkowania w mniejszych miastach i w dni wolne od pracy.

Masz pytania? Skontaktuj się z nami tutaj.

Podstawy prawne:

Projekt nowelizacji ustawy o drogach publicznych: Poselski projekt ustawy z dnia 21 listopada 2024 r. zakładający możliwość ustanawiania śródmiejskich stref płatnego parkowania w miastach poniżej 100 tys. mieszkańców.
prawo.pl
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT): Art. 22 ust. 1 definiuje koszty uzyskania przychodów jako wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia ich źródła.
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT): Art. 15 ust. 1 określa zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów.
Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (VAT): Reguluje zasady odliczania podatku VAT od wydatków związanych z działalnością gospodarczą.
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r.: Dotyczy prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w tym zasad dokumentowania wydatków.

Kto musi posiadać NIP w Polsce?

Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP) jest kluczowym elementem w polskim systemie podatkowym, służącym do identyfikacji podatników i płatników. Warto zrozumieć, kto jest zobowiązany do posiadania NIP, a kto może posługiwać się numerem PESEL.

Identyfikatory podatkowe: NIP i PESEL

W Polsce funkcjonują dwa główne identyfikatory podatkowe:

Numer PESEL: Przeznaczony dla osób fizycznych, które:
- Nie prowadzą działalności gospodarczej.
- Nie są zarejestrowane jako podatnicy VAT.
- Nie pełnią roli płatników podatków lub składek ZUS.
Osoby spełniające powyższe kryteria nie muszą ubiegać się o NIP i mogą posługiwać się numerem PESEL w kontaktach z administracją skarbową.
Numer NIP: Wymagany dla:
- Osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.
- Osób fizycznych zarejestrowanych jako podatnicy VAT.
- Płatników podatków lub składek ZUS.
- Osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, które są podatnikami lub płatnikami.
NIP nadawany jest na podstawie zgłoszenia identyfikacyjnego. Osoby fizyczne rozpoczynające działalność gospodarczą składają wniosek o wpis do CEIDG za pomocą formularza CEIDG-1, który jednocześnie pełni funkcję zgłoszenia identyfikacyjnego. Pozostałe osoby fizyczne korzystają z formularza NIP-7, składanego w urzędzie skarbowym właściwym dla miejsca zamieszkania. Podmioty rejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS) uzyskują NIP za jego pośrednictwem, natomiast np. spółki cywilne składają formularz NIP-2 w urzędzie skarbowym.

Wyjątki od obowiązku posiadania NIP

Nie wszyscy podatnicy są zobligowani do posiadania NIP. Wyjątki obejmują:

Podatników korzystających ze szczególnych procedur rozliczania VAT, takich jak procedura nieunijna, dotycząca międzynarodowego okazjonalnego przewozu drogowego osób czy importu, którzy posiadają numer identyfikacyjny nadany na podstawie odpowiednich przepisów ustawy o VAT.
Podatników z siedzibą działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim UE niż Polska, korzystających ze zwolnienia VAT na podstawie art. 113a ustawy o VAT, wyłącznie w zakresie tego zwolnienia. Przed rozpoczęciem korzystania ze zwolnienia są oni zobowiązani uzyskać w swoim państwie członkowskim indywidualny numer identyfikacyjny zawierający kod “EX” na potrzeby działalności w Polsce.

NIP dla oddziału przedsiębiorcy zagranicznego

Zgodnie z polskim prawem, jeden podmiot może posiadać tylko jeden NIP, niezależnie od liczby prowadzonych działalności czy opłacanych podatków. Jednak w przypadku oddziałów przedsiębiorstw zagranicznych pojawiają się pewne kontrowersje.

Stanowisko administracji skarbowej sugeruje, że oddział przedsiębiorcy zagranicznego zatrudniający pracowników w Polsce powinien posiadać odrębny NIP na potrzeby rozliczania podatku PIT oraz składek ZUS. W zakresie VAT i CIT oddział posługuje się NIP jednostki macierzystej.

Orzecznictwo sądów administracyjnych natomiast wskazuje, że oddział nie jest odrębnym podmiotem prawnym i nie ma obowiązku posiadania odrębnego NIP. Zatrudnianie pracowników i związane z tym obowiązki płatnika podatku PIT oraz składek ZUS realizowane są w ramach podmiotowości przedsiębiorcy zagranicznego.

Sukcesja NIP

NIP jest przypisany do konkretnego podmiotu i wygasa w przypadku jego likwidacji lub śmierci osoby fizycznej. Istnieją jednak sytuacje, w których NIP przechodzi na następcę prawnego, takie jak:

Przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa.
Przekształcenie przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy.
Przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową.
Przekształcenie spółki handlowej w inną spółkę handlową.
Przekształcenie stowarzyszenia zwykłego w stowarzyszenie rejestrowe.

Ponadto, NIP nadany przedsiębiorcy przechodzi na przedsiębiorstwo w spadku i wygasa wraz z zakończeniem zarządu sukcesyjnego lub upływem terminu do jego ustanowienia.

Planowane zmiany dotyczące NIP dla działalności nierejestrowej

Osoby prowadzące działalność nierejestrową, zgodnie z art. 5 ust. 1 Prawa przedsiębiorców, mogą mieć wątpliwości dotyczące obowiązku posiadania NIP. Obecnie administracja skarbowa stoi na stanowisku, że takie osoby nie muszą ubiegać się o NIP, jeśli korzystają ze zwolnienia podmiotowego VAT i nie są zobligowane do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących. W przeciwnym razie konieczne jest uzyskanie NIP.

Planowane zmiany legislacyjne przewidują, że identyfikatorem podatkowym dla osób prowadzących działalność nierejestrową będzie numer PESEL. Jednak w przypadku rejestracji jako podatnik VAT lub obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących, konieczne będzie posiadanie NIP.

Więcej informacji o NIP przeczytasz na stronie biznes.gov.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2024 r. poz. 375 ze zm.)
Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ([Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.