Ulga dla młodych – kogo dotyczy?

1 sierpnia 2019 roku weszła w życie ulga w podatku dochodowym od osób fizycznych, określana potocznie ulgą dla młodych.

Kogo dotyczy?

Ulga przysługuje osobom, które nie ukończyły 26. roku życia i osiągają przychody z pracy (czyli ze stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy, stosunku służbowego lub stosunku pracy nakładczej) oraz z umów zlecenia.

Zgodnie z nową regulacją zwolnieniem nie zostali objęci młodzi przedsiębiorcy, osoby świadczące pracę na podstawie umowy o dzieło, a także osoby pobierające zasiłki chorobowe, macierzyńskie lub świadczenia rehabilitacyjne.

Limit kwotowy

Z ulgi skorzystać mogą osoby, których zarobki (wynikające z umowy o pracę oraz z umowy zlecenia) nie przekraczają 85 528 zł w roku podatkowym. Zwolnienie nie jest uzależnione od liczby umów ani liczby płatników. Jeśli przychody podatnika przekroczą 85 528 zł w roku podatkowym – dopiero nadwyżka ponad limit będzie opodatkowana według skali podatkowej.

Ważne

Od 1 stycznia 2020 ulga stosowana jest automatycznie, podatnik nie musi składać w tym celu oświadczenia. Może natomiast złożyć płatnikowi pisemny wniosek (odrębnie dla każdego roku) o pobór zaliczek podatkowych bez ulgi dla młodych. Po wpłynięciu takiego dokumentu podmiot zatrudniający musi zacząć naliczać podatek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał przedmiotowy wniosek.

Limit wieku

Ulga może być stosowana do dnia ukończenia przez podatnika 26. roku życia. Decydujący jest wiek podatnika na moment uzyskania przychodu (dzień wypłaty), a nie wiek na moment zawarcia umowy czy wykonania pracy. Gdy podatnik kończy 26 lat w danym roku podatkowym – ulga dla młodych ma zastosowanie również w tym miesiącu, ale wyłącznie do przychodów otrzymanych nie później niż w dniu urodzin.

Przykład

Podatnik ukończy 26 lat w dniu 4 marca 2020. Do wynagrodzenia płatnego na dzień  10 marca ulga dla młodych nie znajdzie zastosowania, gdyż w momencie otrzymania wynagrodzenia podatnik będzie miał ukończone 26 lat.

 

 

Urlop macierzyński a założenie działalności gospodarczej

Urlop macierzyński to czas, który kobiety poświęcają przede wszystkim rodzinie i opiece nad dzieckiem. Jeżeli jest taka możliwość, warto wykorzystać ten okres również na rozwój zawodowy.

Założenie i prowadzenie działalności podczas urlopu macierzyńskiego w pigułce.

 

Przebywając na urlopie macierzyńskim przysługującym np. z tytułu umowy o pracę można zarejestrować działalność gospodarczą. W ten sposób kobiety, które nie chcą rezygnować z aktywności zawodowej podczas urlopu macierzyńskiego mogą pozyskać dodatkowe przychody. Kobieta pobierająca zasiłek macierzyński i jednocześnie wykonująca czynności w ramach działalności gospodarczej zobowiązana jest do opłacania wyłącznie składki zdrowotnej z tytułu prowadzonej firmy. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe finansowane są wówczas z budżetu państwa za pośrednictwem ZUS- u.

Ważne! Założenie firmy nie powoduje utraty zasiłku macierzyńskiego.

 

W przypadku, gdyby prowadzenie firmy okazało się zbyt dużym obciążeniem dla młodej mamy lub biznes nie generowałby oczekiwanych zysków, w każdym momencie można zawiesić lub zlikwidować działalność. Podczas zawieszenia firmy za pełne miesiące nie opłaca się żadnych składek na ubezpieczenia.

 

Czy w ciąży można założyć firmę?

Warto wiedzieć, że nie ma również żadnych przeciwwskazań, aby kobieta w ciąży zarejestrowała własną działalność gospodarczą. Zgodnie z przepisami podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności jest wolne dla każdego na równych prawach.

Dodatkową korzyścią może być uzyskanie po urodzeniu dziecka zasiłku z macierzyńskiego z tytułu prowadzonej firmy. Wysokość świadczenia zależna jest od zadeklarowanej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, w tym dobrowolnej składki chorobowej.

Minimalna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wynosi odpowiednio

• 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia (preferencyjny ZUS) – 630,00 zł w 2018 roku;
• 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego na dany rok (duży ZUS) – 2 665,80 zł w 2018 roku.

Uwaga! Przedsiębiorca może dokonać zgłoszenia do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej tylko wtedy, gdy podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu.